حواست به دیر و زودای زندگیت باشه، عقربه‌های ساعت با اراده تو به عقب برنمی‌گردن!
?یه لیوان نسکافه از فلاسک ریختم و مانتوی سفیدمو پوشیدم و طبق عادات این سالها سلانه سلانه رد خط آبی روی زمین را گرفتم از پله‌ها رفتم پائین، توی پاگرد طبقه‌ی اول دیدمش، از همراهای بیمارا بود لابد، نشسته بود روی پله‌ها، سر و وضعش اونقدری به هم ریخته بود که… بیشتر »
نظر دهید »
