و هر کس از یاد من روی گردان شود، زندگی تنگی خواهد داشت.
✨ سوره طه ایه ۱۲۴✨

خدای من ?
یکی از علل قفل شدن کارها وپیدایش مشکلات در زندگی انسانها خدا فراموشی ودوری از قران است زیرا آنکه
تو را فراموش کند راهی جزء دل بستن به دنیا ندارد
او روز به روز زندگی دنیایش را توسعه می دهد وبا لذتهای دنیا سرگرم می شود
اما این لذتها او را آرام نمی کند
زیرا انچه به دست می اورد باز غم چیزهای به دست نیاورده را می خورد
ونگران دارایی اش هست که به خاطر ناملایمات وبیماری از دست ندهد.
انسانی که از یاد تو بریده ثروتمند یا فقیر در رنج وفشار هست .
اما انکه تو را شناخت، یاد تو آرام بخش وجودش شد.
از سرد و گرم زندگی دنیا ترسی ندارد وآنچه که تو برایش مقدر نمودی کم یا زیاد خشنود و سپاس گذار هست .
خدای من ?
امام سجاد” علیه السلام “در بیانی تامل برانگیز دامنه این معیشت تنگ را تا برزخ یاداور می شود ?
“قسم به خداوند ! همانا قبر ،باغی از باغهای بهشت یا گودالی از گودال های جهنم است “

خداوندا ?
یاد ونامت را آرام بخش وجودمان در دنیا وعقبی بگردان ?

الإمام الصادق عليه السلام ـ فی قَولِهِ تعالى:

«وَبِالْوَ لِدَيْنِ إِحْسَنًا» : الإحسانُ أن تُحسِنَ صُحبَتَهُما وألاّ تُكَلِّفَهُما أن يَسألاكَ شَيئا مِمّا يَحتاجانِ إلَيهِ وإن كانا مُستَغنِيَينِ

امام صادق عليه السلام ـ درباره اين سخن خداوند متعال كه فرموده:

«و نيكى كردن به پدر و مادر» ـ : نيكى كردن، اين است كه با آنان خوب همراهى كنى
و اين كه آنان را به زحمت نيندازى كه چيزى از نيازهايشان را از تو بخواهند هر چند توانگر باشند

?الكافی،جلد2، صفحه157

✨﷽✨

? هــــــو الغـــــنی ?

✍️اگر یک شخص غنی که  به او اطمینان و اعتـماد داری به تو بگوید: «نگران نباش و غصّه‌ی بدهی هایت را
نخورخیالت راحت باشد، من هستم؛»  

ببین این حرف او چقدر به‌تو آرامش می بخـشد و راحت می شـــوی!

خدای مهربان که غنی و تواناست به تو گـــــفته است ↶↶↶

«ألَیـــــسَ اللهُ بکافٍ عَـــــبدَهُ»  آیا خــ♡ـداوند برای کفایت امور بنده‌اش بـــس نیست؟

یعنی ای بنـده‌ی من بـرای همه‌ی کسری و کمبودهای دنیوی و اخروی‌ات من هستم این سخـن خدا چقدر انسان را راحت می کند و به او آرامــش می بخـــــشد؟!

?لذاستکه فــــرمود↶↶↶

«ألا بِذِکرِ اللهِ تَطمَئِنُّ القُلوبُ»   دلها با یاد خـــــدا آرام میگـیرد.

الَّذِینَ ءَامَنُواْ وَ تَطْمَئنِ‏ُّ قُلُوبُهُم بِذِكْرِ اللَّهِ أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئنِ‏ُّ الْقُلُوبُ( ۲۸ - رعد)

کسانی اند که ایمان آورده اند و دل‏هایشان به یاد خدا آرام مى‏گیرد. آگاه باشید! که دل‏ها فقط به یاد خدا آرام مى‏گیرد. آیه در وصف کسانی است که در آیه قبل آنها را «مَنْ أَنَابَ» نامید یعنی کسی که به سوی خدا بازگردد و رو به او کند. آرامش و آسایش دو عنوان جدای از هم هستند که در بین انسانهای بیگانه با فرهنگ قرآن این دو به یک معنا و یا به جای هم گرفته می شوند. آسایش مفهومی مرتبط با جسم و تن دارد برخلاف آرامش که با روح و جان در ارتباط است. گمشده بشر هر روز آرامش است و خود به تجربه فهمیده که وسایل آسایش برای او آرامش نمی آورد. بسیارند کسانی که مجهزترین زندگی و امکانات رفاهی روز دنیا را دارند؛ اما دریغ از ذره ای آرامش و راحتی جان؛ در عوض کم نیستند کسانی که با حداقل امکانات روزگار سپری می کنند و شور و نشاط و صفا و صمیمیت و از همه مهتر آرامش خاطر سراسر زندگی بیرون و وجود درونشان را لبریز کرده است. راز این داستان کجاست؟ کلید حل این معما به دست کیست؟

قرآن کریم به این سوال مهم و بسیار کاربردی انسان پاسخ می دهد که هر کس به خدا رو کرد و به او ایمان آورد و برنامه او را در زندگی خود پیاده کرد یقین بداند که به آرامش واقعی خواهد رسید؛ آرامشی که محال است آن را بتوان در غیر این آدرس پیدا کرد.