با ورود زنان به سطوح بالای تحصیلات ، تمایل آنان برای اشتغال نیز افزایش یافته است ، تا جایی که بسیاری از زنان علاوه بر نقشهای خانه داری خود، تمایل بر اثبات توانایی هایشان در مسائل اجرایی کشور دارند.

به همین منظور در تحقیقی که سال 84 از سوی مرکز امور مشارکت زنان درباره دغدغه اصلی زنان ایرانی در استان های کشور صورت گرفته است ، اشتغال به عنوان مهمترین دغدغه زن ایرانی در مقایسه با دیگر عوامل موجود ارائه شده است. با وجود این به دلیل عدم تعریف مناسب برای اشتغال زنان ، میزان بیکاری زنان کشور 2 برابر مردان است .

تمامی این مسائل موجب شده است طی سالهای اخیر فعالیت های بسیاری برای رفع این مشکلات در سطح جامعه صورت گیرد.

خانم ظهیری ، از کارشناسان مسائل زنان با اشاره به وجود چنین مشکلاتی در جامعه می گوید: این یک حقیقت غیرقابل انکار است که زنان نیز در بسیاری از موارد می توانند با حفظ هویت خانواده خود ، در فعالیت های اجتماعی نیز حضور فعالی داشته باشند اما در کشور ما این مساله کمتر مورد توجه قرار گرفته است .

از سوی دیگر نمی توان مانع حضور زنان در فعالیت های اجتماعی شد چراکه افزون بر توانایی های شخصی زنان ایرانی ، فضای حاکم بر کشور نیز چنین مساله ای را می طلبد.

در حال حاضر نزدیک به یک میلیون زن سرپرست خانوار در کشور وجود دارند که باید مخارج زندگی خانواده تحت تکفل را به شخصه عهده دار شوند.

از سوی دیگر ، هزینه های بالای زندگی موجب شده است تا ضرورت هر چه بیشتر فعالیت زنان در کنار مردان برای تامین مخارج احساس شود.

طی سالهای اخیر ، فعالیت های گسترده ای برای ایجاد زمینه مناسب به منظور حضور فعال زنان در عرصه های اجتماعی انجام شده است.