ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی در عرصه مختلف سیاسی، اجتماعی، علمی، اقتصادی و فرهنگی پیشرفت داشته است. البته این رشد با شدت و ضعف همراه بوده است. در دولت یازدهم به دلایل ذیل این رشد به حد اقل رسید.
1- عدم توجه به توان داخلی و نیروهای انقلابی
2- بی توجهی به نیروی جوان و کارآمد تحصیل کرده
3- گره زدن حل مشکلات کشور به ارتباط تحقیر آمیز با کشور های بیگانه به خصوص امریکای جنایت کار
4- ایجاد رعب و وحشت در بین مردم با ادعاهای کاذب که اگر ما نبودیم امریکا به ما حمله می کرد برخلاف فرمایشات صریح مقام معظم رهبری مد ظله العالی
5- حذف نیروهای انقلابی و توانمند از مسئولیت های حساس کشوری از جمله هسته ای و…
6- سیاست زدگی و سیاسی کاری بیش از حد کابینه دولت روحانی بجای اینکه به مردم خدمت کنند تلاش می کنند حزب خود را احیا کنند بطوریکه جهانگیری که معاون اول کشور و کاندیدای ریاست جمهوری است، می گوید من نماینده اصلاح طلبان هستم.
7- روحیه اشرافی گری دولت و حمایت از آنها، وزرای میلیاردی هیچ وقت روحیه درک و همسان سازی مردم فقیر را ندارند.
8- فساد بیش از حد و اختلاس های میلیاردی در این دولت از جمله اختلاس 12 هزار میلیاردی در صندوق فرهنگیان
9- ایجاد فاصله طبقاتی بین دولت مردان و مردم با پرداختن حقوق های نجومی
10- دروغگویی صریح و واضح توسط مقامات دولتی.

11- و…

حال چه باید کرد؟!

برای رشد و ارتقاء کشور در عرصه های مختلف اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و… باید به کسی رأی دهیم که از مردم با مردم و در مردم باشد