?خوشحالی یعنی اطمینانی درونی به این که درد و رنج و سختی و بیماری و مرگ، جزء لاینفک زندگی است اما هیچ کدام از آن ها نمی تواند مرا از پا بیندازد.

?خوشحالی یعنی میل به زندگی علی رغم علمِ به فانی بودنِ همه چیز؛

?خوشحالي یعنی در سختی ها لبخند زدن؛
خوشحالی یعنی آگاهی از توانمندی بزرگ ما برای به دوش کشیدنِ مشکلات؛

?خوشحالی یعنی بعد از هر زمین خوردن هم چنان بتوانیم بلند شویم، بعد از هر گریه هم چنان بتوانیم بخندیم و لبخند بر لبِ دیگر هم نوعان بیاوریم؛

?خوشحالی یعنی حضورِ کاملِ ما در هستی،
خوشحالی یعنی هم چون رود، جاری بودن و در حرکت بودن، عبور کردن و به عظمتی بی پایان چشم دوختن؛

?خوشحالی یعنی توانایی ما به گفتنِ یک آريِ بزرگ به زندگي؛

?خوشحالي يعنی ادامه دادن….?