امیرالمومنین (عليه الصلاة و السلام):

«شيعَتُنَا المُتَباذِلونَ فى وِلايَتِنا،
اَلمُتَحابّونَ فى مَوَدَّتِنا
اَلمُتَزاوِرونَ فى اِحياءِ اَمرِنا
اَلَّذينَ اِن غَضِبوا لَم يَظلِموا وَ اِن رَضوا لَم يُسرِفوا، بَرَكَةٌ عَلى مَن جاوَروا سِلمٌ لِمَن خالَطوا؛»

1- شيعيان ما كسانى‏ اند كه در راه ولايت ما بذل و بخشش مى‏ كنند،

2- در راه دوستى ما به يكديگر محبت مى ‏نمايند،

3- در راه زنده نگه داشتن امر و مكتب ما به ديدار هم مى‏ روند. ‍‍

4- چون خشمگين شوند، ظلم نمى‏ كنند و چون راضى شوند، زياده روى نمى‏ كنند،

5- براى همسايگانشان مايه بركت‏ اند و نسبت به هم‏نشينان خود در صلح و آرامش ‏اند.

كافى جلد 2، صفحه 236
و 237، حدیث 24